Trudny temat - tolerancja

"Zwykłe ignorowanie nie jest jeszcze tolerancją."

~Theodor Fontane 

"Najtrudniej jest być tolerancyjnym wobec najbliższych"

~Stefan Garczyński

Każdy z nas ma swoją własną definicję tolerancji. Dla innych jest to chęć niesienia pomocy, dla innych szacunek a dla jeszcze innych to, że powstrzymują się od rzucania pomidorami w "odmieńców".

Z ciotki Wikipedii, jest to postawa wykluczająca dyskryminację ludzi, których sposób postępowania oraz przynależność do danej grupy społecznej może podlegać dezaprobacie przez innych pozostających w większości społeczeństwa.

A co to znaczy w praktyce?

Spory w obrębie tolerancji to bardzo drażliwy i trudny temat. Istnieje mnóstwo zróżnicowanych opinii. Niektórzy uważają, że tylko częściowo tolerują niektóre zachowania, grupy społeczne. Ale czy można tolerować coś tylko połowicznie? CZY SĄ JAKIEŚ GRANICE TOLERANCJI? Zwykle spory dotyczą:

1. Orientacji seksualnej (zwykle osoby homoseksualne)

2. Koloru skóry (zwykle ciemnoskórzy)

3. Wyznawanej religii (zwykle muzułmanie, chrześcijanie)

4. Wyglądu (ubioru, fryzury, biżuterii, tatuaży)

5. Niepełnosprawności psychicznej lub fizycznej (osób chorych)

6. Stylu bycia (słuchania takiej czy innej muzyki, wyznawania różnych poglądów politycznych)

Jeżeli chodzi o mnie tolerancję wyniosłam z domu. Moja mama jest rasistką, od zawsze otwarcie krytykowała przy mnie ciemnoskórych. Próbując pokazać mi, że są gorsi pokazała mi, że tą takimi ludźmi jak my, pomógł mi wyjazd na obóz do Londynu. Mieszkaliśmy u lokalnych rodzin, mi przypadła rodzina ciemnoskórych. Nagle byłam po drugiej stronie kamery. To ich było więcej, a to ja stanowiłam mniejszość, jednak oni nie mieli z tym problemu, przyjęli mnie i moje znajome jak własnych krewnych, mimo różnic w wyglądzie, religii, kolorze skóry, stylu życia. 

Na innych polach moja tolerancja również się sprawdziła. Obcowałam z ludźmi innej orientacji, innego wyznania, różniący się ode mnie stylem, wiekiem, wyglądem, a chodząc do gimnazjum z klasami integracyjnymi nawet z ludźmi chorymi. 

Toleruję dużo, można by powiedzieć, że wszystko. Ale nie powiem. 

Nie toleruję okrucieństwa. Nie istotne czy wobec ludzi, czy zwierząt. W moich oczach osoba która krzywdzi człowieka, a osoba która robi coś złego zwierzęciu stoi na równi. Ktoś by powiedział, że to głupie, ale przecież zwierzę, najczęściej nie umie się obronić. 

Wyżej w tej hierarchii stoi chyba tylko podłość wobec dzieci, choćby tych jeszcze nienarodzonych. Krócej mówiąc, nie toleruję aborcji.

"Nietolerancja bierze się chyba z niewiedzy, braku zrozumienia dla drugiego człowieka. Nie potrafię tego inaczej wytłumaczyć. Nie rozumiem tego dlaczego mam uważać , że osoba o odmiennym kolorze skóry, orientacji, poglądach ma być gorsza ode mnie. Ludzie mogą tak robić tylko z samoobrony, bo najlepszą obrona jest atak. Osoba różni się od nas, ale nie wiemy dokładnie jak , czemu i dlaczego.. Nie wiemy czego się po niej spodziewać, jak się zachować. Inaczej nie mogę tego sensownie wytłumaczyć"

A Wy co o tym myślicie? Uważacie, że jesteście tolerancyjni? Czy są jakieś granice tolerancji? Czy można coś "trochę" tolerować? Czy to prawda, że najciężej jest być tolerancyjnym wobec najbliższych?

Related Items Cinnamon♥ Problemy Życie